JORGE LOIS BORGES'den

ANLAR


EĞER YENİDEN BAŞLAYABİLSEYDİM YAŞAMAYA;
İKİNCİSİNDE DAHA ÇOK HATA YAPARDIM,
KUSURSUZ OLMAYA ÇALIŞMAZ, SIRT ÜSTÜ YATARDIM.
NEŞELİ OLURDUM, İLKİNDE OLMADIĞIM KADAR,
ÇOK AZ ŞEYİ CİDDİYETLE YAPARDIM.
TEMİZLİK SORUN BİLE OLMAZDI ASLA! DAHA ÇOK RİSKE GİRERDİM.
SEYAHAT EDERDİM, DAHA FAZLA.
DAHA ÇOK GÜNEŞ DOĞUŞUNU İZLER,
DAHA ÇOK DAĞA TIRMANIR, DAHA ÇOK NEHİRDE YÜZERDİM.
GÖRMEDİĞİM BİR ÇOK YERE GİDERDİM.
DONDURMA YERDİM DOYASIYA VE DAHA AZ BEZELYE,
GERÇEK SORUNLARIM OLURDU HAYALİ OLANLARIN YERİNE.
YAŞAMIN HER ANINI GERÇEK VE VERİMLİ KILAN İNSANLARDANIM BEN.
YENİDEN BAŞLAYABİLSEYDİM EĞER; YALNIZ MUTLU ANLARIM OLURDU.
FARKINDA MISINIZ BİLMEM YAŞAM BUDUR ZATEN!
ANLAR, SADECE ANLAR, SİZ DE ANI YAŞAYIN!
HİÇBİR YERE YANINDA TERMOMETRE, SU, ŞEMSİYE VE PARAŞÜT ALMADAN GİTMEYEN İNSANLARDANIM BEN.
YENİDEN BAŞLAYABİLSEYDİM, İLKBAHARDA PABUÇLARIMI FIRLATIR ATARDIM.
VE SONBAHAR BİTENE KADAR YÜRÜRDÜM ÇIPLAK AYAKLARLA.
BİLİNMEYEN YOLLAR KEŞFEDER, GÜNEŞİN TADINA VARIR, ÇOCUKLARLA OYNARDIM, BİR ŞANSIM DAHA OLSAYDI, EĞER,
AMA İŞTE 85’İNDEYİM VE BİLİYORUM....
ÖLÜYORUM.....


JORGE LOIS BORGES