yaşasın tembellik (Bu blog tamamen mail box forward mail eseridir:))) )

Bir gün New-York'ta bir grup is arkadasi, yemek molasinda disariya çikar.

Gruptan biri, Kizilderili'dir. Yolda yürürken insan kalabaligi, siren

sesleri, yoldaki is makinelerinin çikardigi gürültü ve korna sesleri

arasinda ilerlerken, Kizilderili, kulagina circir böcegi sesinin geldigini

söyleyerek circir aramaya baslar. Arkadaslari, bu kadar gürültünün arasinda

bu sesi duyamayacagini, kendisinin öyle zannettigini söyleyip yollarina

devam eder. Aralarindan bir tanesi inanmasa da, onunla aramaya devam eder.

Kizilderili, yolun karsi tarafina dogru yürür, arkadasi da onu takip eder.

Binalarin arasindaki bir tutam yesilligin arasinda gerçekten bir circir

böcegi bulurlar. Arkadasi, Kizilderili'ye:

"Senin insanüstü güçlerin var. Bu sesi nasil duydun?" diye sorar.

Kizilderili ise; bu sesi duymak için insanüstü güçlere sahip olmaya gerek

olmadigini söyleyerek, arkadasina kendisini takip etmesini söyler.

Kaldirima geçerler ve Kizilderili cebinden çikardigi bozuk parayi

kaldirimda yuvarlar.

Birçok insan, bozuk para sesini duyunca sesin geldigi tarafa bakarak, onun

ceplerinden düsüp düsmedigini kontrol eder.

Kizilderili, arkadasina dönerek: "Önemli olan, nelere deger verdigin ve

neleri önemsedigindir. Her seyi ona göre duyar, görür ve hissedersin." der.