yaşasın tembellik (Bu blog tamamen mail box forward mail eseridir:))) )

Barbaros bulvarında olmuş bir olay... Arkadaşlarla öyle Barbaros bulvarında
yürüyorduk. Bir anda yanımızdan son sürat bir minibüs geçti. Biz 'Freni
patladı' filan demeye kalmadan, minibüs kafadan elektrik direğine bindirdi.
Hemen koştuk, yardım edelim diye. Minibüse ulaştığımızda manzara şuydu:
Yolcuların kiminin kası açılmıs, kiminin dudağı patlamış... Dağılmış
vaziyetteler yani. Ama bir tuhaflık var. Çünkü o hallerine rağmen,
gözlerinden yaşlar gelecek şekilde gülüyorlar. Biz ne yapacağımızı şaşırdık.
'Ne oldu?' diye sorduk. Bir iki tanesi, güçlükle 'Şoför, şoför...'
diyebiliyor ama yine gülmeye başlıyorlar. Bu şaşırtıcı manzaranın aslını
öğrenebilmek için 2,3 dakika geçmesi gerekti. Meğer şoför, tükürürken
minibüsten düşmüş. Hani, bizim şoförlere özgü, giderken kapıyı açıp dışarı
tükürme hareketi vardır ya. Baba, dengeyi tutturamamış, tükürükle beraber,
gümbürt aşagı düşmüş. Minibüs de kontrolden çıkıp direğe bindirmiş.